Zaskarżenie wadliwego orzeczenia doprowadzi do jego uchylania przez organ nadzoru.
My wiemy i zaraz napiszemy...
W administracyjnym postępowania egzekucyjnego organem pierwszej instancji zwykle jest Naczelnik Urzędu Skarbowego, zaś organem drugiej instancji (organem nadzoru) Dyrektor Izby Administracji Skarbowej. Funkcję kontrolną nad nimi sprawuje Wojewódzki Sąd Administracyjny.
Generalnie zasada jest taka, że im wyższa instancja, tym dokładniejsza analiza postępowania pod kątem poszanowania zasad ogólnych.
Oczywiście że warto. Tym bardziej, że w odwołaniu nie musimy jakoś szczególnie i merytorycznie się rozpisywać. Wystarczy oświadczyć, że nie zgadzamy się z argumentacją Naczelnika Urzędu i podtrzymać swoje stanowisko w sprawie. Organ nadzoru powinien sam zauważyć błędy w zaskarżonym orzeczeniu.
Potrzebna nam będzie ustawa Kodeks postępowania administracyjnego (dalej Kpa) oraz ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (dalej u.p.e.a.)
Zgodnie z art. 18 u.p.e.a. Jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej, w postępowaniu egzekucyjnym mają odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
Organ rozpoznający sprawę nie może samodzielnie podjąć decyzji o charakterze prawnym wnoszonego pisma w sytuacji, gdy treść pisma nie jest jasno określona.
Napisz do nas na kontakt@egzekutywni.pl
„Słabe strony” orzeczeń organów egzekucyjnych, to brak poszanowania zasad ogólnych Kodeksu postępowania administracyjnego.
Uzasadnienie faktyczne decyzji powinno zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, zaś uzasadnienie prawne – wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji, z przytoczeniem przepisów prawa.
Mimo ogólnej zasady ograniczonego formalizmu wywodzącej się z Kodeksu postępowania administracyjnego, postępowanie egzekucyjne jest mocno sformalizowane.
© Copyright by egzekutywni.pl
Serwis informacyjny z zakresu egzekucji administracyjnej. Publikacje nie mogą być traktowane jako czynności doradztwa podatkowego.