Powyższa definicja organu egzekucyjnego zaczerpnięta została z ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (dalej u.p.e.a.).
Poza stosowaniem środków egzekucyjnych organowi egzekucyjnemu przysługują również uprawnienia do orzekania oraz rozstrzygania o prawach i obowiązkach uczestników postępowania egzekucyjnego.
O tym, który organ egzekucyjny i jakie środki egzekucyjne może stosować określa właściwość rzeczowa organów egzekucyjnych. Ustawodawca uzależnił ją od charakteru prawnego egzekwowanych obowiązków.
388 naczelników urzędów skarbowych,
47 właściwych organów gminy o statusie miasta,
43 dyrektorów oddziału ZUS,
10 dyrektorów oddziałów Agencji Mienia Wojskowego,
16 marszałków województw.
Organem egzekucyjnym do stosowania wszystkich środków egzekucyjnych jest Naczelnik Urzędu Skarbowego.
Dodatkowo ten organ egzekucyjny może prowadzić egzekucję na rzecz „obcych” wierzycieli, w tym wierzycieli posiadających własne organy egzekucyjne, które nie są właściwe rzeczowo do stosowania wszystkich środków egzekucyjnych.
Organy egzekucyjne gmin o statusie miasta posiadają uprawnienia do prowadzenia egzekucji należności pieniężnych ustalanych lub określanych przez gminę. Uprawnienia tych organów egzekucyjnych wyłączają jedynie stosowanie egzekucji z nieruchomości.
Od 1997 r. jest 46 gmin uprawnionych do egzekucji w zakresie świadczeń pieniężnych.
Dyrektorzy ZUS posiadają najwęższy zakres uprawnień do prowadzenia egzekucji administracyjnej. Ograniczenia wynikają z braku możliwości prowadzenia egzekucji bezpośredniej, tj. poboru gotówki, zajęć majątku ruchomego oraz nieruchomości.
Przykładem może być sytuacja, w której Dyrektor Z.U.S., po wykorzystaniu katalogu dostępnych mu środków egzekucyjnych kieruje dalszy tytuł wykonawczy do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem o prowadzenie egzekucji ze środków, do których stosowania nie jest uprawniony.
Jeżeli nieruchomość położona jest na obszarze właściwości dwóch lub większej liczby organów – egzekucję prowadzi ten organ, na którego obszarze znajduje się większa część nieruchomości. W sytuacjach spornych właściwy miejscowo organ wyznaczany jest przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
W praktyce trudno jest czasami ustalić miejsce zamieszkania zobowiązanego, który pomimo takiego obowiązku, nie zawsze chce je wskazać. Takie sporne sytuacje paraliżują pracę organów egzekucyjnych, które nie czując się właściwymi miejscowo do prowadzenia egzekucji odmawiają przyjęcia akt sprawy.
W efekcie, powstałe spory kompetencyjne rozstrzygać musi organ nadzoru. Czas w tym przypadku działa na korzyść zobowiązanego - brak działań egzekucyjnych może doprowadzić do przedawnienia zobowiązań objętych tytułami wykonawczymi.
Utrwalone w tej kwestii orzecznictwo sądowe przyjmuje, że w sporach o ustalenie właściwości miejscowej należy się oprzeć się na ustawie Kodeks postępowania administracyjnego, który w art. 21 § 2 wskazuje, że jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej, to sprawa należy do organu właściwego dla miejsca, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące wszczęcie postępowania.
Badanie właściwości organu administracyjnego w sprawie należy zacząć od ustalenia właściwości rzeczowej. Ustalenie, jaki organ jest właściwy miejscowo należy traktować jako dalszą czynność, dokonywaną zawsze z uwzględnieniem kryteriów wynikających z art. 21 Kpa. lub przepisów innych ustaw.
Zasada praworządności nie dopuszcza (w tym samym czasie) właściwości dwóch organów administracji publicznej w tej samej sprawie.
Ustalając właściwość miejscową nie można poprzestać na analizie przepisu art. 22 § 2 u.p.e.a. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej w sposób wskazany w tym uregulowaniu, to zgodnie z art. 21 § 2 Kpa należy przyjąć, że sprawa należy do tego organu, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące wszczęcie postępowania.
Ustalenie właściwości miejscowej na etapie kierowania sprawy do organu egzekucyjnego należy do obowiązków wierzyciela.
Konsekwencje prawne prowadzenia egzekucji przez organ niewłaściwy skutkować będą nieważnością zastosowanych środków egzekucyjnych a wydawane przez ten organ orzeczenia mogą zostać uchylone. Dodatkowo ustawodawca, w art. 54 § 1 pkt 1 u.p.e.a. wskazał, że za dokonanie czynności egzekucyjnej z naruszeniem ustawy zobowiązanemu przysługuje skarga na czynność egzekucyjną organu egzekucyjnego.
Z dniem 30 lipca 2020 r. wchodzą w życie przepisy zawarte w ustawie z dnia 11 września 2019 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw.
O nowym obowiązku zawiadomienia wierzyciela lub organu egzekucyjnego o zmianie miejsca zamieszkania dowiesz się z artykułu:
Napisz do nas na kontakt@egzekutywni.pl
Kontakt z autorem: +48 794 960 221
Organ egzekucyjny stosuje środki zmierzające do wykonania obowiązku. Orzeka również o prawach i obowiązkach uczestników postępowania.
Organy egzekucyjne muszą przestrzegać właściwości miejscowej i rzeczowej.
Połowa korespondencji wychodzącej z urzędu "produkowana" jest przez Dział Egzekucyjny.
© Copyright by egzekutywni.pl
Serwis informacyjny z zakresu egzekucji administracyjnej. Publikacje nie mogą być traktowane jako czynności doradztwa podatkowego.